به نقل از «ایسنا»

آخرین باری که انسان‌ روی ماه گام نهادند

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۰۲۳۶

امروز، پنجاهمین سالگرد آخرین ماموریت آپولو ناسا است که طی آن سه فضانورد به ماه سفر کردند؛ مأموریتی که با گذشت نیم قرن و باوجود توسعه فناوری‌های فضایی، هنوز تکرار نشده است.

به گزارش ایسنا، نیم قرن پیش فضانوردان آمریکایی ۷ دسامبر ۱۹۷۲ زمین را ترک کردند و طبق برنامه پیش‌بینی شده در روز ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ به ماه رسیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آپولو ۱۷ آخرین پروژه تا به امروز است که فضانوردان را فراتر از مدار نزدیک زمین فرستاده و آخرین مرتبه‌ای است که انسان‌ها بر روی کره ماه قدم گذاشتند و طی آن تعداد کل انسان‌هایی که در دنیای دیگری قدم گذاشتند به ۱۲ نفر رسید. این سه فضانورد ۱۱ دسامبر به ماه رسیدند و ۱۴ دسامبر نیز انجا را ترک کردند و ۱۹ دسامبر هم آب فرود داشتند.

کمی بیش از سه سال پس از برداشتن اولین گام‌های بشر بر روی ماه توسط نیل آرمسترانگ، فضانوردان آپولو ۱۷ آخرین ردپاها را بر روی سطح ماه در دسامبر ۱۹۷۲ بر جای گذاشتند. ناسا او را به عنوان "آخرین، طولانی ترین و موفق‌ترین" ماموریت سرنشین دار توصیف کرده است.

آپولو ۱۷ اولین دانشمند را به فضا فرستاد

پرتاب موشک سترن ۵ آپولو ۱۷ ماه از مجتمع پرتاب ۳۹ در مرکز فضایی کندی فلوریدا، در ساعت ۱۲:۳۳ بامداد در ۷ دسامبر ۱۹۷۲

خدمه آپولو ۱۷ شامل: فرمانده "یوجین سرنان"؛ خلبان ماژول فرماندهی "رونالد ایوانز"؛ خلبان ماژول قمری "هریسون جک اشمیت" بودند. اشمیت، نخستین فضانوردی بود که در ابتدا به عنوان دانشمند آموزش دید و سپس به فضا رفت. اشمیت با مدرک زمین‌شناسی از دانشگاه هاروارد، در میان ۶ دانشمندی بود که از میان ۱۴۰۰ متقاضی برای پیوستن به گروه فضانوردان در سال ۱۹۶۵ انتخاب شدند. او به عنوان خدمه آپولو ۱۸ انتخاب شده بود، اما کاهش بودجه باعث شد ناسا آن را لغو کند.

وجود اشمیت به عنوان یک دانشمند زمین‌شناس در این گروه، به ناسا امکان داد که نمونه‌های با ارزشی از خاک و سنگ ماه به زمین آورده شود. آنان جمعا بیش از ۱۱۰ کیلوگرم از خاک و سنگ ماه را با خود به زمین آوردند. سرنان و اشمیت با ماه نورد (Lunar rover)، بیش از ۳۰ کیلومتر رانندگی و از چندین نقطه نمونه جمع‌آوری کردند.

تمرین  اشمیت (سمت چپ) و سرنان در مرکز فضایی کندی در فلوریدا برای آماده سازی ماموریت آپولو ۱۷ برای جمع‌آوری نمونه‌های زمین‌شناسی (اوت ۱۹۷۲)

فضانوردان در مجموع ۷۵ ساعت اقامت روی قمر زمین، سه خروج از فضاپیما داشته و ۲۲ ساعت در ماه، راهپیمایی و رانندگی کردند. راهپیمایی اول- در روز ۱۱ دسامبر  ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۱۱ دقیقه و ۵۳ ثانیه، راهپیمایی دوم-  در روز ۱۲  دسامبر  ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۵۶ ثانیه و راهپیمایی سوم-  در روز ۱۳  دسامبر  ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۱۵ دقیقه و ۸ ثانیه انجام شدند.

در طول دومین راهپیمایی، فضانوردان در حال کاوش در لبه دهانه شورتی (Shorty crater) بودند که اشمیت فریاد زد: خاک نارنجی وجود دارد. سرنان، کشف رنگارنگ را در میان گرد و غبار خاکستری تأیید کرد.

به گفته برایان اودوم، مورخ ارشد ناسا، نمونه‌های جمع‌آوری شده توسط فضانوردان از لبه دهانه از شیشه‌های آتشفشانی تشکیل شده در طی یک انفجار آتشفشانی تشکیل شده است. وی می‌گوید: نمونه‌ها به ما می‌گویند که مواد آتشفشانی از ماه سرچشمه گرفته‌اند، نه از برخورد شهاب‌سنگ. این کشف یکی از مهم‌ترین کشفیات کل برنامه آپولو در نظر گرفته می‌شود.

آخرین مردان روی ماه

این منظره از زمین توسط خدمه آپولو ۱۷ هنگام سفر به ماه در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ مشاهده شد

هنگامی که کپسول آپولو ۱۷ در ۱۹ دسامبر در اقیانوس آرام فرود آمد، مأموریت تقریبا دو هفته ای به پایان رسید و برنامه آپولو به تاریخ پیوست. دوره جدیدی از پروازهای فضایی سرنشین‌دار در مدار پایین که شامل ایستگاه فضایی اسکای لب و برنامه شاتل فضایی بود، انجام شد، اما ناسا یک سفر بازگشت به ماه دیگر را برنامه‌ریزی کرده است.

نزدیک به ۵۰ سال پس از آپولو ۱۷، ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ ناسا در نوامبر ۲۰۲۲ به عنوان گام اولیه برای فرود دو فضانورد بر روی قطب جنوبی ماه در سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب شد.

ناسا قصد دارد طی یک دهه آینده فضانوردانی را به مدت دو ماه برای کار و زندگی به ماه بفرستد. فضاپیمای آرتمیس ناسا هفته‌های گذشته راهی ماه شد و یک کپسول نسل جدید را ۵۰ سال پس از آخرین ماموریت آپولو برای یک سفر بدون خدمه به دور ماه فرستاد.

هدف این پرتاب که پس از تاخیرهای متعدد انجام شد، بازگرداندن فضانوردان به سطح ماه در این دهه و ایجاد پایگاهی پایدار در آنجا به عنوان پله‌ای برای اکتشافات انسانی آینده در مریخ است و ناسا اعلام کرده است که این برنامه در واقع یک گام مهم برای ارسال منظم خدمه به ماه و حتی برای ماندن آنها برای دوره‌های طولانی‌تر است.

برنامه آرتمیس از سال ۲۰۱۷ در دست اجرا بوده و تاکنون حدود ۴۰ میلیارد دلار هزینه داشته است. هدف اصلی این ماموریت، ایجاد حضور پایدار در ماه در قالب یک ایستگاه فضایی و یک کمپ در ماه است.

۲۴۳ پوند (۱۱۰ کیلوگرم) خاک و سنگ‌های ماه که توسط آپولو ۱۷ به زمین بازگردانده شد، از همه مأموریت‌های قبلی پیشی گرفت و نیم قرن بعد همچنان بینش‌های علمی جدیدی را ارائه می‌دهد. شاید ماندگارترین میراث آپولو ۱۷ یک عکس نمادین بود که با دوربین ۷۰ میلی متری هاسلبلاد تقریباً پنج ساعت پس از پرتاب گرفته شد. یکی از خدمه عکسی از زمین کامل در فاصله ۲۸۰۰۰ مایلی گرفت.

تصویر هلال زمین که توسط خدمه آپولو ۱۷ مشاهده شد خدمه آپولو ۱۷ سوار بر یواس‌اس تیکوندروگا پس از بازگشت به زمین، ۱۹ دسامبر ۱۹۷۲:  اشمیت (جلو)، سرنان (در حال دست تکان دادن)، ایوانز (بالا) پرتره ای از فضانورد اشمیت با عینک آفتابی در طول سفر اندکی پس از فرود، سرنان، ماه نورد را برای چرخش کوتاهی در کنار فرودگر قمری (در سمت راست) در دره Taurus-Littrow بیرون می‌آورد اشمیت، نمونه‌هایی را از یک تخته سنگ بزرگ در طول اولین راهپیمایی آپولو ۱۷ در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ برش می‌دهد نمایی با زاویه باز از محل فرود آپولو ۱۷ از اشمیت در حال پریدن به روی صندلی ماه‌نورد در در طول سومین راهپیمایی، در ۱۳ دسامبر ۱۹۷۲ عکس گرفته شده است ماژول فرماندهی آپولو  اشمیت، این عکس را از دو خدمه فضاپیمای آپولو ۱۷ - یوجین سرنان (سمت چپ) و رونالد ایوانز - در شرایط گرانش صفر گرفت

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: آپولو 17 ناسا ماه 16آذر روز دانشجو سازمان سنجش دانشگاه علمی کاربردی دانشگاه فرهنگیان ۱۱ دسامبر بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۰۲۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عجیب‌ترین قمر منظومه شمسی کاوش می‌شود

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا تایید کرد که ماموریت پهپاد این سازمان به تیتان، بزرگترین قمر زحل تایید شده و قرار است در جولای سال ۲۰۲۸ اجرا شود. چراغ سبز ناسا به اجرای این ماموریت و اعلام تاریخ اصلاح شده پرتاب، پس از چندین بار تعویق منجر به تمرکز تیم آماده‌سازی این ماموریت برای ادامه طراحی‌های مورد نیاز و آزمایشات نهایی می‌شود.

ماموریت روتورکرافت «دراگون‌فلای» به قمر سیاره زحل بدین شکل است که مهندسان ناسا یک کاوشگر به اندازه مریخ‌نورد «کنجکاوی» با یک جفت پایه فرود و هشت موتور یک متری و یک باتری هسته‌ای که با ژنراتور رادیو حرارتی (RTG) شارژ می‌شود، بسازند.

این پهپاد که توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز در لورل، مریلند ساخته می‌شود، سال ۲۰۳۴ به تیتان می‌رسد و انتظار می‌رود تا ۲.۵ سال آینده آزمایش دراگون‌فلای صورت بگیرد. 

تیتان به عنوان تنها قمر در منظومه شمسی که توسط جوی متراکم پوشیده شده و میزبان آب‌های مایع در سطح آن است، مدت‌هاست حس کنجکاوی دانمشندان را برانگیخته، محققان باور دارند تیتان شبیه زمین اولیه و غنی از متان است و می‌تواند سرنخ‌هایی از پیدایش جهان در اختیار آنها بگذارد.

در این ماموریت، پهپاد ناسا به جستجو برای مواد آلی و شرایطی که ممکن است برای حیات مناسب باشد، می‌پردازد. این ماموریت به تازگی پس از مطالعات و آزمایش‌های موفقی که توسط ناسا انجام شده، به عنوان یکی از ماموریت‌های برجسته برای بررسی قمر مهم سیاره منظومه شمسی انتخاب شده است.

اجرای این ماموریت می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره قمر مرموز و شگفت‌انگیز این سیاره ارائه دهد و مشخص کند امکان حیات بشر بر روی این قمر وجود دارد یا خیر. ماموریت دراگون‌فلای در حقیقت یک گام بزرگ و مهم در جهت کشف و شناخت عمیق‌تر از سیارات و قمر‌های آن است.

انتهای پیام/