آخرین باری که انسان روی ماه گام نهادند
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۰۲۳۶
امروز، پنجاهمین سالگرد آخرین ماموریت آپولو ناسا است که طی آن سه فضانورد به ماه سفر کردند؛ مأموریتی که با گذشت نیم قرن و باوجود توسعه فناوریهای فضایی، هنوز تکرار نشده است.
به گزارش ایسنا، نیم قرن پیش فضانوردان آمریکایی ۷ دسامبر ۱۹۷۲ زمین را ترک کردند و طبق برنامه پیشبینی شده در روز ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ به ماه رسیدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کمی بیش از سه سال پس از برداشتن اولین گامهای بشر بر روی ماه توسط نیل آرمسترانگ، فضانوردان آپولو ۱۷ آخرین ردپاها را بر روی سطح ماه در دسامبر ۱۹۷۲ بر جای گذاشتند. ناسا او را به عنوان "آخرین، طولانی ترین و موفقترین" ماموریت سرنشین دار توصیف کرده است.
آپولو ۱۷ اولین دانشمند را به فضا فرستاد
پرتاب موشک سترن ۵ آپولو ۱۷ ماه از مجتمع پرتاب ۳۹ در مرکز فضایی کندی فلوریدا، در ساعت ۱۲:۳۳ بامداد در ۷ دسامبر ۱۹۷۲خدمه آپولو ۱۷ شامل: فرمانده "یوجین سرنان"؛ خلبان ماژول فرماندهی "رونالد ایوانز"؛ خلبان ماژول قمری "هریسون جک اشمیت" بودند. اشمیت، نخستین فضانوردی بود که در ابتدا به عنوان دانشمند آموزش دید و سپس به فضا رفت. اشمیت با مدرک زمینشناسی از دانشگاه هاروارد، در میان ۶ دانشمندی بود که از میان ۱۴۰۰ متقاضی برای پیوستن به گروه فضانوردان در سال ۱۹۶۵ انتخاب شدند. او به عنوان خدمه آپولو ۱۸ انتخاب شده بود، اما کاهش بودجه باعث شد ناسا آن را لغو کند.
وجود اشمیت به عنوان یک دانشمند زمینشناس در این گروه، به ناسا امکان داد که نمونههای با ارزشی از خاک و سنگ ماه به زمین آورده شود. آنان جمعا بیش از ۱۱۰ کیلوگرم از خاک و سنگ ماه را با خود به زمین آوردند. سرنان و اشمیت با ماه نورد (Lunar rover)، بیش از ۳۰ کیلومتر رانندگی و از چندین نقطه نمونه جمعآوری کردند.
تمرین اشمیت (سمت چپ) و سرنان در مرکز فضایی کندی در فلوریدا برای آماده سازی ماموریت آپولو ۱۷ برای جمعآوری نمونههای زمینشناسی (اوت ۱۹۷۲)فضانوردان در مجموع ۷۵ ساعت اقامت روی قمر زمین، سه خروج از فضاپیما داشته و ۲۲ ساعت در ماه، راهپیمایی و رانندگی کردند. راهپیمایی اول- در روز ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۱۱ دقیقه و ۵۳ ثانیه، راهپیمایی دوم- در روز ۱۲ دسامبر ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۳۶ دقیقه و ۵۶ ثانیه و راهپیمایی سوم- در روز ۱۳ دسامبر ۱۹۷۲ به مدت ۷ ساعت و ۱۵ دقیقه و ۸ ثانیه انجام شدند.
در طول دومین راهپیمایی، فضانوردان در حال کاوش در لبه دهانه شورتی (Shorty crater) بودند که اشمیت فریاد زد: خاک نارنجی وجود دارد. سرنان، کشف رنگارنگ را در میان گرد و غبار خاکستری تأیید کرد.
به گفته برایان اودوم، مورخ ارشد ناسا، نمونههای جمعآوری شده توسط فضانوردان از لبه دهانه از شیشههای آتشفشانی تشکیل شده در طی یک انفجار آتشفشانی تشکیل شده است. وی میگوید: نمونهها به ما میگویند که مواد آتشفشانی از ماه سرچشمه گرفتهاند، نه از برخورد شهابسنگ. این کشف یکی از مهمترین کشفیات کل برنامه آپولو در نظر گرفته میشود.
آخرین مردان روی ماه
این منظره از زمین توسط خدمه آپولو ۱۷ هنگام سفر به ماه در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ مشاهده شدهنگامی که کپسول آپولو ۱۷ در ۱۹ دسامبر در اقیانوس آرام فرود آمد، مأموریت تقریبا دو هفته ای به پایان رسید و برنامه آپولو به تاریخ پیوست. دوره جدیدی از پروازهای فضایی سرنشیندار در مدار پایین که شامل ایستگاه فضایی اسکای لب و برنامه شاتل فضایی بود، انجام شد، اما ناسا یک سفر بازگشت به ماه دیگر را برنامهریزی کرده است.
نزدیک به ۵۰ سال پس از آپولو ۱۷، ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ ناسا در نوامبر ۲۰۲۲ به عنوان گام اولیه برای فرود دو فضانورد بر روی قطب جنوبی ماه در سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب شد.
ناسا قصد دارد طی یک دهه آینده فضانوردانی را به مدت دو ماه برای کار و زندگی به ماه بفرستد. فضاپیمای آرتمیس ناسا هفتههای گذشته راهی ماه شد و یک کپسول نسل جدید را ۵۰ سال پس از آخرین ماموریت آپولو برای یک سفر بدون خدمه به دور ماه فرستاد.
هدف این پرتاب که پس از تاخیرهای متعدد انجام شد، بازگرداندن فضانوردان به سطح ماه در این دهه و ایجاد پایگاهی پایدار در آنجا به عنوان پلهای برای اکتشافات انسانی آینده در مریخ است و ناسا اعلام کرده است که این برنامه در واقع یک گام مهم برای ارسال منظم خدمه به ماه و حتی برای ماندن آنها برای دورههای طولانیتر است.
برنامه آرتمیس از سال ۲۰۱۷ در دست اجرا بوده و تاکنون حدود ۴۰ میلیارد دلار هزینه داشته است. هدف اصلی این ماموریت، ایجاد حضور پایدار در ماه در قالب یک ایستگاه فضایی و یک کمپ در ماه است.
۲۴۳ پوند (۱۱۰ کیلوگرم) خاک و سنگهای ماه که توسط آپولو ۱۷ به زمین بازگردانده شد، از همه مأموریتهای قبلی پیشی گرفت و نیم قرن بعد همچنان بینشهای علمی جدیدی را ارائه میدهد. شاید ماندگارترین میراث آپولو ۱۷ یک عکس نمادین بود که با دوربین ۷۰ میلی متری هاسلبلاد تقریباً پنج ساعت پس از پرتاب گرفته شد. یکی از خدمه عکسی از زمین کامل در فاصله ۲۸۰۰۰ مایلی گرفت.
تصویر هلال زمین که توسط خدمه آپولو ۱۷ مشاهده شد خدمه آپولو ۱۷ سوار بر یواساس تیکوندروگا پس از بازگشت به زمین، ۱۹ دسامبر ۱۹۷۲: اشمیت (جلو)، سرنان (در حال دست تکان دادن)، ایوانز (بالا) پرتره ای از فضانورد اشمیت با عینک آفتابی در طول سفر اندکی پس از فرود، سرنان، ماه نورد را برای چرخش کوتاهی در کنار فرودگر قمری (در سمت راست) در دره Taurus-Littrow بیرون میآورد اشمیت، نمونههایی را از یک تخته سنگ بزرگ در طول اولین راهپیمایی آپولو ۱۷ در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲ برش میدهد نمایی با زاویه باز از محل فرود آپولو ۱۷ از اشمیت در حال پریدن به روی صندلی ماهنورد در در طول سومین راهپیمایی، در ۱۳ دسامبر ۱۹۷۲ عکس گرفته شده است ماژول فرماندهی آپولو اشمیت، این عکس را از دو خدمه فضاپیمای آپولو ۱۷ - یوجین سرنان (سمت چپ) و رونالد ایوانز - در شرایط گرانش صفر گرفتانتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: آپولو 17 ناسا ماه 16آذر روز دانشجو سازمان سنجش دانشگاه علمی کاربردی دانشگاه فرهنگیان ۱۱ دسامبر بر روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۰۲۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فروش بلیط ۴۹۵ هزار دلاری برای غذا خوردن در فضا! (+عکس)
شاید به زودی امکان غذا خوردن بیرون از زمین فراهم شود.
به نقل از نیویورک پست، غذا خوردن در فضا یک شاهکار نجومی خواهد بود و هزینه آن بسیار بالاست. «اسپیسویآیپی»(SpaceVIP) که یکی از اولین شرکتهای گردشگری فضایی لوکس است، میزبان تجربه غذا خوردن در یک غذاخوری غوطهور در فضا با «راسموس مونک»(Rasmus Munk) سرآشپز دانمارکی دارای ستاره میشلن خواهد بود.
۶ کاوشگر فضا با لذت بردن از یک وعده غذایی بر فراز جو زمین در طول یک سفر ۶ ساعته که قیمت آن از ۴۹۵ هزار دلار به ازای هر بلیط آغاز میشود، تاریخساز خواهند شد.
به گزارش ایسنا، تمام عواید حاصل از این ماموریت به نفع «بنیاد جایزه فضایی»(Space Prize Foundation) خواهد بود که برابری جنسیتی را در حوزه علم و فناوری ترویج میکند.
«رومن چیپوروخا»(Roman Chiporukha)، بنیانگذار اسپیسویآیپی گفت: این اولین مورد از یک مجموعه اکتشافات با مشارکت هنرمندان برجسته خواهد بود که به منظور استفاده کردن از سفر فضایی برای ارتقای آگاهی انسان و ترویج سواد فضایی جهان طراحی شده است.
سرآشپز طی ماموریتی که قرار است در اواخر سال ۲۰۲۵ از «مرکز فضایی کندی» ناسا در فلوریدا به فضا پرتاب شود، غذای خود را در فضاپیمای «نپتون»(Neptune) شرکت «اسپیس پرسپکتیو»(Space Perspective) سرو خواهد کرد.
فضاپیمای نپتون اولین فضاپیمای بدون کربن جهان است. نپتون یک موشک نیست، بلکه یک کپسول تحت فشار است که به آرامی توسط یک بالن فضایی رانده میشود.
«جین پوینتر»(Jane Poynter)، بنیانگذار و از مدیران عامل اجرایی شرکت اسپیس پرسپکتیو، گفت: اسپیس پرسپکتیو، تجربه کردن فضا را بیش از هر زمان دیگری در دسترس قرار میدهد. ما با پروازهای فضایی منحصربهفرد خود، چیزی را امکانپذیر میکنیم که میتواند زندگی مردم را کاملا متحول کند و یک تغییر عمیق را در نگاه ما انسانها به جهان و جایگاه خود در آن ارائه دهد.
کاوشگران در حال پرواز کردن در فاصله ۱۰۰ هزار فوت از سطح دریا، به وایفای دسترسی خواهند داشت و میتوانند تجربه خود را به صورت زنده پخش کنند و در طول پرواز با دوستان و خانواده خود روی زمین ارتباط داشته باشند. همچنین، مسافران میتوانند طلوع خورشید را بر فراز انحنای زمین تماشا کنند.
پوینتر ادامه داد: اسپیس پرسپکتیو از طریق یک تجربه پرواز فضایی بدون نیاز به آموزش یا تجهیزات ویژه، ایمنترین و دردسترسترین راه را برای سفر به فضا با فضاپیمای نپتون ارائه میدهد.
چیپوروخا گفت: سرآشپز راسموس، غذاهایی را سرو میکند که با الهام از نقش اکتشاف فضایی در طول ۶۰ سال گذشته تاریخ بشر و تأثیر آن بر جامعه ما هم از نظر علمی و هم از نظر فلسفی در نظر گرفته شدهاند.
وی افزود: فهرستهای غذا هنوز نهایی نشدهاند، اما پس از مرحله بعدی برنامهریزی مشخص خواهند شد.
رامسوس گفت: غوطهور بودن، محور مرکزی است و جاهطلبی من این است که خوراکشناسی را با هنر و علم ترکیب کنم تا آگاهی را در مورد مسائل اجتماعی و زیستمحیطی افزایش دهم. من در این تجربه میخواهم غذا را به عنوان یک هنر مشترک در وجود انسان برجسته کنم. سرو کردن غذا در حالی که به انحنای زمین خیره میشویم، واقعا معنادار خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام